AH ŞU GENÇLER

Bugün kü gazetede bir estetik cerrahın açıklamaları vardı (Türkiye’den); genç yaş grubunda daha güzel görünmek için, yoğun bir estetik cerrahisi talebi varmış. Rötuşlu selfielerle plastik cerrahiye başvuruyormuş gençler.

Hemen tepkimi verdim “şimdiki gençlerde de hiç akıl yok”. Sonra biraz düşündüm ve kendime dedim ki “sen çok mu akıllıydın o yaşlarda?” Gençliğinde annne-baba-dede v.s. sinden “aaah ah bizim zamanımızda...” ya da “şu gençlere bak,biz böyle miydik?” serzenişlerini duymayan var mı? Ünlü düşünür Aristoteles, 2300 yıl önce “bugünlerde gençler kontrolden çıkmış durumdalar. Kabalar,saygısızlar” demiş. Yani döngü hiç değişmiyor farkında değiliz belki ama çoğumuz bu döngüye kapıldık.

Küçük bir dişliyken, daha büyük bir dişliye dönüştük ve çarkı döndürmeye devam ediyoruz. Zamanında bizi eleştiren büyüklerimiz gibi gençleri, hatta kendi çocuklarımızı eleştirmeye başlamadık mı? “tablet-bilgisayar, biz senin yaşında sokaklarda top oynardık, eve gelmezdik...” demiyor muyuz? Gençlerin diline pelesenk olmuş “kanka” lara “efso” lara sinir olmuyor muyuz?

Ben lisedeyken, Amerikan saç kesimi modası vardı. Saçımı hep öyle kestirirdim, "yumurta kafa" diye dalga geçerdi annem. ergeniz daha, arkadaşlarımızla “moruk” “baba n’aber” diye seslenirdik birbirimize, takılırdı babam “15 yaşında moruk olur mu?” diye. Onlar kendilerince şakalaşırdı benimle ama, bozulurdum, kırılırdım, "anlamıyorlar beni" diye düşünürdüm. Sanırım insanlık var oldukça bu döngü, bu kuşak çatışması da hep olacak. Değişimi kabullenmek, bu değişimden çok hoşlanmasak da barışık olmak ve gençlerle, çocuklarımızla empati kurmak gerek.

Saygı ve sevgi ile,

Murat UYAN

 
#
Tamam